Beknopte geschiedenis van de Schoterveense molen

Geschiedenis van de Molen van de Schoterveenpolder

Het is een poldermolen van het type wipmolen, gebouwd rond 1625. Bemaalde tot 1922 de 205 ha grote Schoterveenpolder. Deze polder lag tussen de Jan Gijzenvaart, de Delft, de Garenkokerskade en de Rijksstraatweg.

Door de stadsuitbreiding en de aanleg van een parkachtige omgeving ontstond er ernstige windbelemmering. In 1920 werd dan ook besloten een elektrisch gemaal aan de Delft te bouwen.

Wanneer in 1922 het gemaal klaar is, wordt de molen stil gezet en in eigendom overgenomen door de gemeente Haarlem.

In 1935 wordt de polder opgeheven en komt er bij de molen een elektrisch vijzelgemaal om de resterende 45 ha te bemalen. Nu is er ongeveer nog 2 ha over.

In 1886 zijn de houten wateras en scheprad vervangen door ijzeren exemplaren.

In 1894 werd de fundering vernieuwd. Ter herinnering hieraan is in de oostelijke veldmuur een gevelsteen gemetseld.

Vroeger was er in de molen een molenaarsverblijf met een stookgelegenheid. Maar omdat dit erg brandgevaarlijk was, werd naast de molen een molenaarshuis gebouwd. In november 2018 is deze woning gerenoveerd en energieneutraal opgeleverd.

De molen van de Schoterveenpolder is de oudste nog originele molen in de regio en vormt met de molenaarswoning een uniek duo.