Beknopte geschiedenis van De Hommel

De Hommel is een achtkante poldermolen, oorspronkelijk gebouwd in 1879 voor de bemaling van de Vereenigde Groote- en Kleine Polders onder Haarlemmerliede en Spaarnwoude. De molen maalde uit op de Ringvaart van de Haarlemmermeer. Tot 1944 bleef de molen in bedrijf. Op last van de bezetter werd de polder deels onder water gezet.

Na de oorlog kwam de molen niet meer in bedrijf omdat de houten vijzel werd afgekeurd.

Een kleinere stalen vijzel werd in de molen geplaatst en werd aangedreven door een elektromotor.

De molen raakte in verval, maar werd in 1964 gerestaureerd.

Op 31 maart 1967 werd de molen door de bliksem getroffen en brandde uit. In 1968 werd het molenrestant eigendom van de Gemeente Haarlem.

In 1973 werd het restant per boot naar molenmaker C. W. Fray in Westzaan gebracht, geheel gerestaureerd en in november van dat jaar teruggeplaatst. Van die tijd af kreeg de molen de naam De Hommel vanwege zijn gedrongen uiterlijk. De molen werd ook weer draaivaardig gemaakt, maar de vijzel werd niet meer in gebruik gesteld.

In 1990 was de molen zo verzakt dat veilig draaien niet verantwoord was.

Na een mislukte poging om de molen vanaf het water te verplaatsen, werd besloten de molen op te vijzelen waarna er een betonnen vloer onder gestort kon worden. Na deze geslaagde ingreep kwam de molen op 22 mei 1991 in beheer bij SMZK. Sindsdien draait de molen weer regelmatig en wordt klein onderhoud uitgevoerd door de vrijwilligers van de SMZK.